Find my Phone, IP่hone

มีเรื่องจะบ่นอีกแล้ว คือว่าตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยทำโทรศัพท์หายเลย และเดียวนี้ยิ่งมีความมันใจเพิ่มเข้าไปอีกสำหรับเทคโนโลยีในการติดตามสืบค้นหาพิกัดตำแหน่งของโทรศัพท์ ชื่อว่า Find my Phone หลายครั้งที่ผมหาโทรศัพท์ตนเองไม่เจอ ก็จะใช้ Application Find my Phone ค้นหาตำแหน่งว่าโทรศัพท์ของเรานั้นอยู่ไหน แต่ครั้งนี้ ผมหาโทรศัพท์ตนเองไม่เจอ เพราะ ระบบถูกตัดสัญญาณ เอาแล้วสิมึง โทรศัทพ์หายของจริง ทำงัยแหละที่นี้ ตัวผมเองมันใจมากว่าจะได้โทรศัพท์คืนแน่ๆ เพราะผมก็เป็น สาวก google อยู่แล้วเลยมีความเชียวชาญในการใช้งาน Tool ต่างๆ ของ google เริ่ม การสืบค้นประวัติการเดินทางของตนเอง เห็นนะ แต่ไม่สามารถที่จะเอาเป็นหลักฐานได้ สืบค้นตำแหน่งพิกัดสุดท้ายที่เครื่องจับตำแหน่งได้ แต่ก็ไม่สามารถนำมาเป็นหลักฐานได้ ทุกอย่างที่ได้ข้อมูลมาอยู่ใกล้ๆตัวผมเลย แต่ผมไม่สามารถที่จะไปยื่นยันตนเองได้เลยว่าผมเป็นเจ้าของโทรศัพท์ เนื่องว่า ระบบ off line ไปแล้ว ถ้าระบบ off line ก็คือจบ มันล้างเครื่องเราไปแล้ว ผมแค่อยากจะบอกว่า ต่อให้มี Tool มากมายแค่ไหน Application ที่สามารถสืบค้นหาตำแหน่งได้ก็ไม่ช่วยอะไรเลย เพราะระบบ สามารถถูก Hack ได้ง่ายเหลือเกิน ต่อให้คุณกำหมด Security แข็งแรงแค่ไหน ถ้าพวกเค้าเหล่านั้นสามารถที่ล้างเครื่องของคุณได้มันก็จบครับ ถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกัน (T - T)

จำผิด...คิดว่า

หลังจากเลิกงานผมรู้สึกเหนื่อยๆ และยังมีนัดต้องไปคลีนิคจัดฟันอีก วันนี้เลยตัดสินใจขับรถไปที่เซ็นทรัลลาดพร้าวเพื่อเอารถไปจอดแล้วนั่งรถเมล์ไปหาหมอ ผมจอดรถเสร็จ ผมก็เดินไปที่ป้ายรถเมล์ระหว่างทางที่จะไปขึ้นรถเมล์ ผมเลือบไปเห็นตู้ ATM พอดี หวังที่จะกดเงินจำนวน สามพันบาท ในขณะนั้นผมไม่สามารถกดเงินจำนวนนั้นได้ ผมจึงเช็คยอดเงิน "ตายห่าเงินเดือนไม่ยังไม่เข้า" ทันใดนั้นผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ด้วยอารมณ์ งืม...งืม โทรไปหาฝ่ายบุคคลทันที่ 

น้ำ:"พี่ครับเงินเดือนผมทำไมยังไม่ได้รับเลยครับ" 
ฝ่ายบุคคล:"น้องน้ำจ๊ะวันนี้ วันที่เท่าไรจ๊ะ" น้ำเสียงนิ่มๆ
น้ำ:"วันที่ 29 " ฝ่ายบุคคล:"วันนี่ วันที่ 28 จ๊ะ เงินเดือนจะเข้าสิ้นเดือนนี้จ๊ะ ซึ่งจะตรงกับวันจันทร์ ที่ 31 มีนาคม" 
น้ำ:"อ้าว หรือครับ สงสัยผมดูปฏิทินผิดปี" แถลไปเรื่อย
 น้ำ:"ต้องขอโทษด้วยครับ ขอบคุณครับ"

สิ้นเสียงฝ่ายบุคคล ผมกดวางสายทันที่ หยิดบัตรนัดจากคลีนิคจัดฟันขึ้นมาดู นัดวันที่ 29 มีนาคม ผมรู้สึก เงิบไปเลยในใจกำลังด่าตัวเองว่าตรูมาทำเอี้ยอะไรหวะ หลังจากนั้นผมเดินดูข้าวของต่างๆนานาไม่ได้ซื้อนะเพราะไม่มีเงิน อิอิ ผมเดินดูประมาณ 30 นาที่เห็นจะได้ ผมขับรถกลับออกมาจากห้างเซ้นทรัลลาดพร้าว รถติดมากในเวลาประมณ 18.00 น. ในระหว่างทางผมรู้สึกปวดฉี่มาก "ทำไงดีหละ ทำไงดีหละ" พูดกับตนเอง ผมเห็นขวดน้ำอยู่ในรถ บอกกับตัวเองว่า "ไม่นะ ไม่นะ"พูดกับตนเองอีกครั้ง ผมขับรถไปเรื่อย ผ่านอาคาร SCB PACK "เอาไงดีๆ" ผมตัดสินใจเอารถไปจอดที่หน้าอาคาร SCB PACK แล้วรีบออกจากรถไม่สนใจ รปภ. ดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที "โอ.......โล่งเลย" น้ำแบบเสียงชิว ชิว ขอบคุณ อาคาร SCB PACK ที่ได้ให้ผมเข้าไปฉี่ ไม่เช่นนั้นผมคงจะต้องฉี่แตกในรถของตนเองแน่ๆ

เรื่องสั้นจากชีวิตจริงครับ

ชีวิตผมตื่นเช้ามาอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน แต่งตัวแล้วออกมาพบกับบรรยากาศเย็นๆสูดอากาศอันสดชื่นแล้วก็โดดขึ้นเจ้านี่ทุกวัน พอขึ้นเจ้านี่แล้วก็ขึ้นมาพบกับพี่ๆบนรถไฟขาประจำที่นั่งคุยกันกล่าวทักทายทุกเช้าเหมือนเป็นกิจวัตร พร้อมหน้าตายิ้มๆแบบอิ่มเอม ผมก็ลงนั่งที่ประจำของผมพร้อมกับนึกว่า....ชีวิตเมื่อไรจะหลุดพ้นการเดินทางอันแสนไกลทุกๆเช้าเย็นสักที(ไม่เช่าหอเพราะเงินเก็บไว้เรียนต่อ+กลับมาดูแลบ้านที่แม่และน้องหมาอีก3ตัวอยู่) แล้วก็พิงกับพนักที่นั่งรถไฟเช่นเดิม. เสียงหวูดรถไฟดังขึ้นรถไฟก็ได้ออกตัว เคลื่นขบวนอย่างช้าๆและเดินไปข้างหน้าเพื่อจะส่งผู้โดยสารไปถึงจุดมุ่งหมายปลายทางที่จะไป ถึงสถานีแรกคลองบางพระ ผู้คนก็เริ่มทยอยขึ้นมานั่งที่ว่างๆพยายามสอดส่องหาที่นั่งที่แดดไม่ส่อง ไม่งั้นคงร้อนตาย บางคนเลี่ยงไม่ได้ต้องนั่งๆเถิบมาให้ไม่โดนแดด ขึ้นมาก็เมาท์แตกตามภาษาคนขึ้นรถไฟที่อยู่กันคนละสถานี เหมือนไม่เจอกันมานาน พอเวลาผ่านไปสัักพักมีเสียงแว่วๆมาแต่ไกลเรารู้เลยว่าสิ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำรถไฟใกล้จะเดินผ่าน ก็ได้ปรากฎกายพร้อมเอ่ยคำว่า "ขนมจ้าาาา ขนมอร่อยๆ" เดินกันเป็นสวนสนามเลยทีเดียว ไม่แต่ขนมเท่านั้น ทอดมัน ลูกชิ้น ข้าวห่อ ขนมจาก บางเจ้าอร่อยมากก็ขายหมดไว บางเจ้าขายไม่ค่อยได้ก็ต้องเดินขายต่อ เผลอแปปเดียวผ่านมา6สถานีแล้ว ไวแท้ๆ มีชายหนุ่มฝรั่งเดินขึ้นรถไฟคนนึง เค้าหน้าเหมือนบิลเกตมาก ทุกวันอาวุธประจำกายเค้าคือ ipad แต่เอ๊ะ ทำไมบิลเกตเจ้าแห่งไมโครซอฟท์ต้องถือไอแพดละ นึกไปก็ขำๆไป ผู้คนก็เริ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆ จนที่นั่งเต็มและแล้วเราก็ได้ผู้โชคดีที่โดนแดดจนได้ที่สถานีพระจอมเกล้า ที่นี่เคยเป็นที่ที่ผมเคยฝันจะมาเรียน มองกี่ทีก็ได้แค่ผ่านๆไป รถไฟก็ได้เคลื่อนตัวมาเรื่อยๆจนถึงลาดกระบัง(ครึ่งทางจุดหมายผมละ)ผู้คนที่ขึ้นรถไฟเริ่มมีจำนวนมากกว่าที่นั่งเลยต้องยืน ผู้คนหลากหลายก็เริ่มหาที่พิงบ้าง บางวันถึงขั้นเอาตูดมาถูแขนผมเลยทีเดียว มีทั้งคนแก่ เด็กนักเรียน คนทำงาน ผู้หญิง แน่นอนว่าการขึ้นรถมาอดพูดไม่ได้เรื่องน้ำใจที่จะลุกให้นั่ง ผมเคยลุกให้ผู้หญิงนั่งก็โดนมองว่าหน้าม่อ ลุกให้คนแก่นั่งผู้หญิงบางคนก็ไม่พอใจ เอ๊ะจะเอายังไง เอาเป็นว่าใครดูท่าจะยืนไม่ไหวก็คนนั้นละกัน ลุงคนที่ยืนคนนี้ดีม่ะ!!! เน๊อะ คนอ่านก็คงเห็นด้วย ^o^ ลุงก็ได้นั่งทันที แต่ทันใดนั้นผมก็ยืนขึ้นพร้อมเบียดเสียด
แทนลุง จากสภาพตอนนี้รถไฟคนแน่นมาก แต่ก็ใกล้จะถึงที่หมายผมเตรียมเป้คู่ใจกลับมาเตรียมสะพาย ตอนลงก็ต้องฝ่ามฤตยูคนยืน กว่าจะลงได้ก็เบียดเสียดกับคนจะขึ้นอีก แหมให้ผมลงก่อนสิค๊าฟพี่น้องง พอลงได้ก็ออกมาถ่ายสักแชะแล้วสะพายเป้รัดเตรียมวิ่งมาขึ้นรถที่ป้ายรถเมย์300เมตร(จริงๆก็เดินเอาก็ได้แต่วิ่งออกกำลังกาย) วิ่งผ่านตลาดวันนี้ก็เจอป้าแก่พร้อมลูกขอทานอยู่ ผมไม่ค่อยให้เงินขอทาน เลยวิ่งไปซื้อน้ำเต้าหู้ให้สองถุง พอให้ป้าแกแกก็ยิ้มอิ่มใจ เราก็อิ่มเอมใจไปด้วย แต่เอ๊ะ 8.20แล้วนิหว่า รีบๆขึ้นรถเมย์ต่อ รถก็ติดจิตใจก็ว้าวุ่นจะทันไหมข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กินเล้ยย ลงรถเมย์ 8.27ซื้อไก่ทอดไม้ๆกินเจ้าประจำ แล้วก็วิ่งมาแสกนนิ้วตอน 8.33 เฮ้อทันเวลาพอดี(สายได้5นาที) แล้วก็เริ่มสู่วังวนชีวิตการทำงานประจำวันอีกครั้ง. Continue to next part.

จากบทความ : Komkrit Tulalamba

รายการทุ่งแสงตะวัน ตอน ตามหานิทาน

รายการ ทุ่งแสงตะวัน กว่า ยี่สิบปีแล้วที่รายการทุ่งแสงตะวันเผยแพร่การดำเนินชีวิตของเด็กๆและผมก็ได้เติบโตมาพร้อมๆกับรายการนี้เลย ไม่น่าเชื่อว่ารายการนี้ยังออกฉายทางช่อง 3 อยู่เลย

California wow ปิ่นเกล้า

ผมก็เป็นบุคคลหนึ่งที่รักษาสุขภาพอยากจะออกกำลังกายกับเขาบ้าง เลยตัดสินใจจะสมัคร ฟิตเน็ตคลับกลับเขาสักแหล่งหนึ่ง บังเอิญ California wow โทรมาหาให้ทดลองเล่นฟรี 1 เดือน เลยตัดสินใจเดินเข้าไปทดลองเล่น ยังไม่ได้รับบัตรทดลองเลยก็โดนหลอกหล่อด้วยโปรโมชั่นต่างๆนาๆ อดใจไม่ไหวเลยตัดสินใจสมัครไปเลยไหนๆก็จะสมัครอยู่แล้วแค่เร็วกว่าเดิมทำนั้นเอง ผมกรอกเอกสารการสมัครทุกอย่างครบถ้วนตามที่ระบุไว้... เห็นอย่างได้ชัดเลยว่าผู้บริโภคถูกเอาเปรียบมากเลย แต่ชั่งมันเหอะคงไม่เป็นไรหรอกมั่ง คิดในใจ สมัครเสร็จจ่ายเงิน รับใบเสร็จ เสียไป 14,000 ยังไม่จบ Trainer เดินเข้ามาประกบต่อให้ให้เราซื้อ แพ็คเกค ฝึกสอน ดีนะที่เราไม่มีเงินแล้ว ไม่งันซื้ออีก

ตอนนนั้นสมัครสมาชิกที่ พารากอน เดือนพฤษจิกายน ปี 2554 ยะระเวลา 1 ปี ผมจะมาเล่นที่สาขาเมเจอร์ปิ่นเกล้าเป็นประจำเพราะสาขาใกล้บ้าน แต่ ณ ปัจจุบันปิดดำเนินการชั่วคราว อ้างว่าซ่อมบำรุงไฟฟ้า จะเปิดทำการเร็วๆนี้ ผ่านไป 2 สัปห์ดายังไม่เปิดเลย แบบนี้จะเรียกอะไร ผมว่าผมถูกเอาเปรียบอยู่นะ ตอนนี้จะไปเล่นที่ไหนบ้างแหละ มีแต่ที่ไกลๆจากที่พัก แล้วเงินที่เสียไปแหละ สามารถเรียกร้องคืนได้หรือเปล่า เศร้าใจประเทศไทย

ส่วนตัวผมไม่ทำไรครับ แต่คนที่พึ่งไปสมัครนี้สิครับ......................จะเป็นอย่างไรความรู้สึก
............................................................เวรกรรมกฏหมายไทย................................................................

ใครรู้อะไรดีๆบอกกันบ้างนะครับ

แบงก์ชาติจัดพิมพ์ธนบัตรที่ระลึกเฉลิมพระเกียรติราชินี และพระบรมโอรสาธิราชฯ,

แบงก์ชาติจัดพิมพ์ธนบัตรที่ระลึกเฉลิมพระเกียรติราชินี และพระบรมโอรสาธิราชฯ

นายประสาร ไตรรัตน์วรกุล ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) เปิดเผยว่า  เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา 12 สิงหาคม 2555 และพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 5 รอบ 28 กรกฎาคม 2555 ธปท.  ธปท. ได้จัดพิมพ์ธนบัตรที่ระลึกเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ชนิดราคา 80 บาท และธนบัตรที่ระลึกเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิราลงกรณ สยามมกุฎราชกุมาร ชนิดราคา 100 บาท เพื่อร่วมเฉลิมพระเกียรติและน้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ

โดยธนบัตรที่ระลึกเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ จัดพิมพ์จำนวน 2,000,000 ฉบับโดยมีลักษณะพิเศษคือความกว้าง 80 มิลลิเมตร หมายถึงพระชนมพรรษา 80 พรรษาสีของธนบัตรโดยรวมเป็นสีฟ้าตามสีวันพระราชสมภพ

ภาพด้านหน้าธนบัตร เชิญพระบรมฉายาสาทิสลักษณ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบันคู่กับพระฉายาสาทิสลักษณ์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเป็นภาพประธาน มีลายน้ำอักษรพระนามาภิไธย "ส.ก."ภายใต้พระมหามงกุฎ โดยอักษร "ก" มีความโปร่งแสงเป็นพิเศษ มองเห็นได้ชัดเจนทั้งสองด้านเมื่อยกธนบัตรขึ้นส่องดูกับแสงสว่าง

ภาพด้านหลังธนบัตร เชิญพระฉายาสาทิสลักษณ์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเป็นภาพประธานโดยมีภาพพระราชกรณียกิจด้านต่าง ๆ เป็นภาพประกอบ ในเนื้อกระดาษฝังแถบสีฟ้าซ่อนไว้ตามด้านกว้างของธนบัตรโดยมีบางส่วนปรากฏให้เห็นเป็นระยะที่ด้านหลังธนบัตร ภายในแถบสีฟ้ามีตัวเลขอารบิก "80" ซึ่งจะเปลี่ยนเป็นรูปดอกกุหลาบเมื่อพลิกธนบัตรไปมา

ธปท. จะนำธนบัตรที่ระลึกฯ ออกใช้ในวันพฤหัสบดีที่ 9 สิงหาคม 2555 โดยจ่ายแลกพร้อมแผ่นพับในราคาชุดละ 120 บาท ทั้งนี้ รายได้ส่วนต่างจากมูลค่าหน้าธนบัตรที่ระลึกฯ จะนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ โดยเสด็จพระราชกุศลตามพระราชอัธยาศัย

ประชาชนที่สนใจสามารถติดต่อแลกซื้อธนบัตรที่ระลึกฯ ได้ ที่ทุกสาขาของธนาคารพาณิชย์ ธนาคารออมสิน ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร ธนาคารอาคารสงเคราะห์ และธนาคารอิสลามแห่งประเทศไทย

สำหรับธนบัตรที่ระลึกเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราลงกรณ สยามมกุฎราชกุมารจัดพิมพ์ขึ้นจำนวน 10,000,000 ฉบับ โดยมีกำหนดออกใช้ในวันศุกร์ที่ 27 กรกฎาคม 2555

ด้านหน้าธนบัตรมีลักษณะทั่วไป สี และขนาดเช่นเดียวกับธนบัตรชนิดราคา 100 บาท แบบ 15ที่หมุนเวียนอยู่ในปัจจุบัน ภาพด้านหลังธนบัตรเชิญพระฉายาสาทิสลักษณ์สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมารเป็นภาพประธาน โดยมีภาพพระราชพิธีสถาปนาเฉลิมพระนามาภิไธย สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมาร เป็นภาพประกอบ  โดยธนบัตรชุดนี้ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อออกใช้หมุนเวียนในระบบด้วย

ขอขอบคุณสำหรังแหล่งข้องมูล : http://news.voicetv.co.th/thailand/43522.html

เหตุการณ์ แพ่งๆ

                     

                     ทุกๆเช้า จันทร์ถึงศุกร์ผมจะปั่นจักรยานผ่านโรงเรียนแห่งหนึ่ง แต่สำหรับวันนี้พิเศษหน่อยตรงที่ว่าผมได้ยินบทสวดไหว้ครู ก็ทำให้นึกถึงเหตุการณ์ แพ่งๆของผมขึ้นมา
ตอนนั้นจำได้คราวๆว่าประมาณ ป.2 คุณครูประจำชั้นให้ผม ถือพานพุ่มไหว้ครู ในวันไหว้ครู พานที่ผมถือนั้นจะประกอบไปด้วย พาน ดอกไม้ และก็ ดินเหนียว สิ่งต่างๆเหล่านี้หาได้จากท้องถิ่น พานเตรียมมาจากบ้าน ดอกไม้ก็รวบรวมกันมา ดินเหนียว (เป็นสิ่งสำคัญของงานนี้เลย) ก็ขุดข้างโรงเรียน


                        ผมกับเพื่อนก็เริ่มทำพานพุ่ม ตามจินตนาการ ที่อันสร้างสรรค์ โดยส่วนประกอบหลักจะเป็นดอกรัก พวกเราจะนำดอกรักปักเข้าไปที่ดินเหนียวโดยจะมีกานไม้พร้าวเป็นแกน นึกภาพออกไม่ครับ ประมาณ ดินเหนียวรูปทรง เจดีย์ แล้วก็มีดอกรักหลักปักเข้าไปรอบๆดินเหนียว ประมาณนี้ พวกเราจะทำขึ้นมา 2 พาน พานนึ่งผู้ชายถือ อีกพานนึ่งผู้หญิงถือ ส่วนพานผู้หญิงดอกไม้จะหลากลายหน่อย (สารพัดดอกปักมันเข้าไป)


                         
                          เมื่อถึงพิธีการ ผมจะต้องนำพานที่ประดิษฐ์จากมันสมองของเพื่อนๆทุกคนไปไหว้คุณครู
ผมยกพานและขุกเข่าคลานเข้าไปหาคุณครู ในตอนนั้น พานที่ยกไปมันหนักมาก (ดินเหนียวประมาณ 2 กิโล) ยกแบบว่ากล้ามแขนนี้ปูดเลยอะ พอจะใกล้ถึงคุณครูแล้ว ดินเหนียว ที่พวกเราทำขึันมาก็ล้วนลงพื้นไปต่อหน้าคุณครูและก็เพื่อนๆทั้งโรงเรียน ด้วยสภาพดินเหนียวที่ยังไม่แห้ง รูปทรงที่เคยเป็นทรงเจดีย์ก็ได้เปลี่ยนไปโดยปริยาย ผมได้ใช้สองมือน้อยๆของกอบมันขึ้นมาใส่พานเหมือนเดิมและส่งมอบให้กับคุณครูทั้งแบบนั้น ในตอนนั้นหน้าเสียมาก กลัวคุณครูดุเอา แต่สิที่ในได้ยินนเวลานั้นคือคำพูดว่า ไม่เป็นไร พร้อมกับรอยยิ้มที่เมตตา....ขอบคุณครับคุณครู...